รอยนิ้วมือปริศนา เรื่องเล่า-เรื่องหลอน

รอยนิ้วมือปริศนา

เรื่องเล่า-เรื่องหลอน รอยนิ้วมือปริศนา

เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นๆเกิดขึ้นเมื่อยุคที่พวกเราทำงานในสวน อุตสาหกรรม แห่งหนึ่งแถวจังหวัดปทุมธานี พวกเราทำงานอยู่แผนก QC มีบทบาทเช็คชิ้นส่วนงานก่อนนำไปประกอบเครื่องถ่ายเอกสาร อาคารที่ทำงานเป็นอาคารสร้างใหม่ จะมีเพียงแค่ 2 กะเป็นรุ่งเช้ากับบ่าย แต่ว่าวันเสาร์​จะมีโอทีแบบควงกะยาว จากบ่ายวันเสาร์​จนกระทั่งเช้าวันอาทิตย์​เลย​

วันเสาร์​นั้นพวกเราก็ทำล่วงเวลาตามปกติ พอเพียงถึงตอนราวตี 2 พวกเรากำลังนั่งเช็คงานอยู่ ก็มีความรู้สึกดุจว่ามีคนไหนกันมายืนเอามือจับพนักเก้าอี้ข้างหลัง​ แต่ว่าเราก็มิได้คิดอะไร เพราะรู้เรื่องว่าเป็นพี่ผู้ชายในแผนก ที่แกจะชอบมาแกล้งจับเก้าอี้เขย่าเพื่อเป็นการปลุกไม่ให้เราหลับ แต่ว่าครั้งนี้แปลก จับเฉยๆไม่เขย่า ครู่หนึ่งก็เหมือนแกนั่งลง แต่ว่ามือยังจับพนักอยู่อย่างเดิม พวกเราก็ประหลาดใจว่าวันนี้ทำไมไม่เขย่าหรือบอกอะไร? พวกเราเลยหันไปมองดู แต่สิ่งที่มองเห็นกลับไม่ใช่พี่ผู้ชายผู้ที่เราคิด แต่เป็นสตรี ลักษณะ​เสื้อผ้าเปื้อน​โคลน​ขาดๆแหว่งๆตัวมอมแมมกำลังนั่งยองๆ เอามือจับพนักพิงเก้าอี้เรา และเอี้ยวตัวมาด้านข้างพร้อมกับแหงนหน้าขึ้นมามองหน้าเรา​ หน้าตาเต็มไปด้วยเลือดแห้งๆ นัยน์ตาเหลือก​โปน ที่ผมรุงรังมีสะเก็ดเลือดติดประปราย ด้วยความตกใจกลัวสุดขีด เรารีบหลับตาหันหน้าหนี ทำให้ชิ้นงานที่อยู่ในมือหล่นตกกระทบดัง ‘แกร๊ง’ สักพัก พี่ที่นั่งเช็คงานอยู่ข้างๆ ก็หัวเราะ และพูดขึ้นว่า ‘หลับละสิ’ แล้วก็บอกให้เราไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าจะได้ตื่น.. ​เราจึงตั้งสติแล้วค่อยๆ หันกลับไปดูอีกรอบ แต่ก็ไม่เห็นแล้ว..

พอเรากลับมาจากห้องน้ำ จากที่เราเข้าใจว่าเราหลับในฝันไป เราก็ต้องเปลี่ยนความคิด เพราะเราเห็นคราบเลือดแห้งๆ เป็นรอยนิ้วมือตรงพนักพิงเก้าอี้เรา ตำแหน่งที่ผู้หญิงคนนั้นจับเมื่อกี้นี้! เรานี่หลอนไปเลย รีบหาผ้ามาเช็ดออกแล้วทำงานต่อเงียบๆ เรื่องนี้เราไม่กล้าเล่า หรือถามใครในที่ทำงานเลย เพราะกลัวว่าเขาจะกลัวกัน หรือไม่ก็จะหาว่าเราคิดไปเอง..